Op één van de eilanden van IJburg, Amsterdam, wordt een aantal vrijstaande villa's onder architectuur gebouwd. Het landschappelijk plan van dit eiland is gebaseerd op een natuurlijke omgeving met een meer dan dikke knipoog naar de kuststreek. Of zoals de ontwikkelaars het eiland aanprijzen:
"Rieteiland Oost is geen aangeharkt eiland met gazonnetjes en rozenperkjes, maar een ruig eiland vol met wilde beplanting: rietkragen en zandpartijen met meidoorn, duindoorn, dennen en pijnbomen. Varen en water zijn natuurlijk de sleutelwoorden op het eiland. Aan de noordzijde van het eiland is ruimte voor privésteigers in het water: een eigen plek voor een bootje, om te zwemmen en met een wijntje van de zon te genieten."
Dit uitgangspunt heeft een aantal consequenties voor het werk van onder andere de tuinarchitecten: geen schuttingen, geen losse bergingen, groene afscheidingen, een verplichte "huisboom" (den of tamarisk). Dit alles met het doel om de bewoners en de tuinarchitecten ertoe te verleiden een wilde, natuurlijke (en dus groene) tuin te realiseren. Zoals zo vaak pakt de praktijk net even iets anders uit dan de theorie. Veel van de net opgeleverde woningen worden 'aangekleed' met een oprit, een stenen terras en een gazon. Wild is het niet.
In opdracht van één van de zelfbouwers op het eiland gingen wij als tuinarchitect aan de slag met een plan voor hun tuin. Het stoere, kubistische huis vroeg om een tuin die het huis zou betrekken bij zijn omgeving, het er in zou nestelen. Aan de andere kant moest de tuin ook weer een verbinding aangaan met het huis, waardoor huis, tuin en omgeving een eenheid zouden gaan vormen. Dit bereikten we door beton toe te passen in het terras en in een element van oude heipalen en een betonnen plaat. Zowel het terras als het betonelement zweven visueel boven de beplanting, waardoor ze in tegenstelling tot het huis toch licht ogen.
Als tegenhanger van het beton plaatsen we een aantal XL rotsblokken in de tuin als overgang naar met natuurlijke vormen. De grond lieten we licht golven. De beplanting bestaat uit een heel natuurlijke mix van (duin)heesters, verschillende grassoorten en een beperkt aantal bloeiende vaste planten. De hoofdstructuur wordt gevormd door drie dennenbomen. Het resultaat is een tuin die in onze ogen laat zien wat de toegevoegde waarde van een tuinarchitect is, namelijk een dynamische combinatie van natuur en architectuur met als resultaat een tuin waarin heerlijk geleefd kan worden.
