Tuinarchitect of tuinontwerper Amsterdam?
Onze opdrachtgevers voor dit tuinontwerp in Amsterdam zochten een tuinarchitect die in staat was hun nieuw te bouwen vrijstaande woning een plek te geven in de omgeving. Het kavel ligt op de Rieteilanden Oost op IJburg. Het landschapsplan voor dit eiland is ontwikkeld door de landschapsarchitecten van Buro Lubbers. Kort samengevat gaat dit plan uit van een natuurlijke vegetatie op een zanderige ondergrond. De architect van de woning tekende juist voor een hele strakke, kubistische woning van donkere betonnen stenen, houten accenten en grote glaspartijen. De opdrachtgevers hadden het idee dat deze tegenstelling vroeg om de ingreep van een tuinarchitect.
Uiteindelijk kwamen ze bij De Peppels terecht, ook al zijn wij geen tuinarchitect maar tuinontwerper. Het verschil? De tuin- en landschapsarchitect is afgestudeerd aan een universiteit en moet zich registeren bij een register, terwijl de tuinontwerper vanuit een andere achtergond kan komen. Is dit verschil belangrijk voor een tuin? In onze ogen niet, het gaat tenslotte om kwaliteit van het ontwerp, materiaalkennis en plantenkennis. Tuin- en landschapsarchitecten werken vaak wat meer op grote schaal, terwijl wij juist gespecialiseerd zijn in privé tuinen. En doordat wij als tuinontwerper ook onze eigen projecten uitvoeren, hebben wij misschien zelfs wel meer kennis in huis. Hoe dan ook, voor deze opdracht maakten we een tuinontwerp dat bemiddelt tussen de uitgangspunten en vormen van het huis en die van de omgeving. Dit vertaalt zich in een combinatie van architectonische lijnen met natuurlijke materialen en vormen.
Het terras achter de woning met uitzicht op het water is strak van lijn. Doordat het terras zwevend is geplaatst, oogt het ondanks het grote oppervlak toch niet zwaar, waardoor de hele woning wat meer lucht lijkt te krijgen. Tussen het terras en het water ligt een betonnen balk die boven de beplanting lijkt te zweven. Op deze balk 'zweeft' weer een betonnen plaat die over het terras heen hangt. Door het strakke, massieve beton te laten zweven boven de natuurlijke beplanting vormen het groen (de natuur) en het beton (de architectuur) opeens een geheel. Vaak loopt een tuin, of beter gezegd de beplanting in de tuin, 'dood' tegen de gevel van het huis. Er is dan een duidelijke grens, een scheiding tussen huis en tuin. Door de betonelementen in de tuin te plaatsen en onderdeel te maken van de beplanting door ze laten zweven, zijn gebouw en tuin juist een eenheid geworden.
Als tuinarchitect en tuinontwerper heb je eindeloos veel materialen tot je beschikking. Met name de verscheidenheid in planten is groot, maar ook met de zogenaamde harde materialen zijn er veel meer mogelijkheden dan we meestal in de tuinen om ons heen zien toegepast. Bij dit tuinontwerp wilden we de sterke kubistische en architectonische lijnen en het volume van het huis tegenwicht geven. We kozen voor grote zwerfkeien, loodzwaar en grillig van vorm, in combinatie met dikke, geschilde robiniapalen, met hun knoestige uiterlijk. Hierdoor komt het huis meer op haar plek in de tuin te staan en lijkt het niet langer meer los te staan in de ruimte.
De beplanting in deze tuin is wild en natuurlijk. Op de bovenstaande foto's (genomen direct na aanplant) is dat nog niet goed te zien. Zij bestaat uit een combinatie van verschillende grassoorten, bloeiende vaste planten en dennen, brem en tamarisk. Als deze beplanting verder ontwikkeld is, zal het huis nog meer in contact komen met haar omgeving. Zoekt u ook een tuinarchitect die met u van uw tuin of nieuwbouwproject echt een unieke wereld kan maken, ga dan voor de creativiteit en de direct toepasbare kennis van een tuinontwerper.